Stress en Angst

Geef hen de ruimte om tot rust te komen.

Voor elk mens geldt: Te veel stress en spanning kan leiden tot overmatige angsten, bezorgdheid, nervositeit, maag- en darmklachten, hoofdpijn, ademhalingsproblemen, excretie van schadelijke hormonen, depressieve gevoelens en zo volgt er nog een lange lijst; het geeft aan dat het van belang is dat we niet moeten vergeten om op een bewuste manier om te gaan met onze lichamelijk en psychische gezondheid. In de moderne gehaaste wereld vergeten we dit nog wel eens. Een vitaal leven komt vaak op de tocht te staan.

STRESS Langdurige stress en overmatige angst is voor een HSPer funest. Zij worden vaker ziek als er spanning heerst. Zij raken gewoon uitgeput. Een HSPer heeft een veel gevoeliger zenuwstelsel en daardoor komen spanningen veel harder binnen. Het duurt langer voordat zij weer tot rust zijn gekomen. Vaak is er geen tijd om hun systeem tot rust te brengen. Neem toch die tijd! Je komt anders sneller in een burn-out terecht. Zij nemen een gespannen situatie veel heftiger waar. Zij raken overprikkelt en vóór dat er een spanning optreed voelen zij deze al opkomen, met de daarbij behorende conflicten. Vaak willen zij graag meehelpen om dit op te lossen. Op die manier kunnen zij dan de spanning beter reguleren. Wanneer zij zichzelf niet durven zijn, dan worden zij passief. Dan wordt de prikkel van het spanningsveld groter en hebben zij hier veel meer last van, dan wanneer zij mee kunnen helpen. Actief deelnemen is juist goed voor hen. Zij zijn oplossingsgericht en weten veel. Hun zelfhelend vermogen kunnen zij inzetten (als zij dit niet hebben afgeleerd). ​ ENERGETISCH Het energetische deel wordt vaak vergeten in de reguliere hulpverlening en dit deel is juist zo belangrijk. Via deze weg kunnen zij veel spanning loslaten, visualisatie en meditatie zijn helend voor hun systeem. Simpel om zelf toe te passen. Leer hen weer dat zij mogen voelen en dat zij hun gevoel mogen volgen. ​ ONTLADING VAN SPANNING Door veel rust te nemen, kan de spanning ontladen worden. Alle prikkels die het zenuwstelsel zo overspoeld hebben komen nu tot bedaren. Een simpele maar effectieve methode. Op tijd terug stappen wanneer de grens is bereikt. Grenzen stellen is zeer belangrijk. Door hen een schuldgevoel aan te praten en door veel onbegrip te tonen lopen zij vast en sluiten zij zich af. Wanneer de prikkels blijven komen en zij kunnen niet op tijd ontspannen, komen zij in de knel. Het bouwt zich op. Eerst worden zij onrustig, daarna angstig en vervolgens ontstaat er een inwendige paniek. Wanneer zij nog meer onder druk komen te staan en niet hun rust kunnen nemen, kunnen zij in een paniekaanval terecht komen of zij komen in een dissociatie terecht. ​ Dissociatie Alle mensen hebben weleens last van dissociatie, bijvoorbeeld als ze heel moe of ziek zijn. Dit is een natuurlijke reactie en gaat vanzelf weer over. Dissociatie zou je kunnen zien als een mechanisme dat je beschermt tegen te veel indrukken. Je hersenen schakelen een stuk van je bewustzijn uit, bijvoorbeeld je emotie, omdat het te veel dreigt te worden. Je voelt je even wazig en beetje afzijdig. Dissociatie is een toestand waarin gedachten, emoties, waarnemingen, herinneringen buiten het bewustzijn worden geplaatst, tijdelijk niet oproepbaar zijn of minder samenhang vertonen. Mensen die in hun kindertijd langdurig blootgestaan zijn aan misbruik, mishandeling of verwaarlozing hebben als volwassene vaak meer last van dissociatie dan anderen. Zij kunnen in hun dagelijks leven last hebben van plotselinge dissociatie. Dit treedt dan vaak op in situaties waarin ze een moment erg veel emotie ervaren, bijvoorbeeld angst en paniek. ​ Bij het Aqua kind komt dit vaker voor in een drukke omgeving bijvoorbeeld in groepsverband, vanwege hun hooggevoeligheid, kunnen zij zich niet meer opladen en lopen leeg. Als zij daarnaast ook nog een trauma bij zich dragen wordt het een stuk zwaarder.

Toch kunnen zij heel goed zelf omgaan met een paniek of trauma. Tenzij je hen de ruimte geeft om dit op hun eigen manier om te zetten. Het wordt een ander verhaal als zij tegen hun natuur in moeten meewerken. Krijgen zij daarnaast ook nog eens een verkeerde oplossing aangereikt door hun omgeving: Door bijvoorbeeld niet serieus genomen worden of een bepaalde methode opgedrongen krijgen waar zij niet achter staan, dan raken zij helemaal uit hun doen, niets klopt meer en zij raken zichzelf helemaal kwijt. Vaak wordt hier door de reguliere wereld verkeerd op gereageerd en medicatie maakt het nog erger. Als zij zo ver van zichzelf verwijdert raken, kunnen zij zichzelf werkelijk verliezen of er ontstaat een depersonalisatie. Hen onder druk zetten werkt vaak averechts. ​ Voordat dit alles gebeurt zijn er al vele "verkeerde" stappen gemaakt. Wanneer het echt uit de hand dreigt te lopen ontstaat DP. Depersonalisatie (DP). Je ervaart jezelf of je eigen lichaam als vreemd, niet vertrouwd of onecht. Ook kun je het idee hebben dat je niet echt leeft. Dat je levend dood bent. Of dat je een automaat of robot bent in plaats van een mens, je voelt je vervreemd van je eigen lichaam en je gevoelens. Je voelt eigenlijk niet zoveel meer, of helemaal niets meer. Dan is het gevoel helemaal uitgeschakeld. Door de grote druk van buitenaf ben je jezelf helemaal kwijt geraakt. Wanneer je dan ook nog chemische medicijnen krijgt kun je totaal gevoelloos worden. Dit levert een trauma op. Verkeerde behandelingen zorgen voor een grote onnodige belasting van hun systeem. ​ AUTOMUTILATIE Sommige hooggevoelige pubers lopen vast in een cirkel van onmacht er kan dan automutilatie ontstaan: dit is jezelf verwonden. Je huid krassen of snijden, je huid branden of je hoofd tegen de muur slaan. Het is vaak een uitlaatklep… iets waar je nog wel controle over hebt en waardoor je jouw zorgen of onmacht even vergeet. ​ PTSS Aqua kinderen komen in deze wereld snel in aanraking met trauma's, vaak omdat ze niet begrepen worden en een "verkeerde behandeling of opvoeding" krijgen. Het kan natuurlijk ook, dat zij in hun jeugd of verdere leven iets zeer ernstigs hebben meegemaakt. Dan kunnen zij last krijgen van een Posttraumatische stress-stoornis. Dit leidt ertoe dat je leven ontwricht raakt, je je kwetsbaar en onzeker voelt en je de greep op je dagelijks leven verliest of dreigt te verliezen. Wanneer de klachten langer dan een maand aanhouden spreken we van een posttraumatische stress-stoornis. ​ Een opname kan soms nodig zijn, maar over het algemeen worden de klachten erger wanneer zij een psychiatrische behandeling ondergaan met veel te zware medicijnen. Goede gesprekken en afstemming is nodig met hun psychiater. Hun gestel kan deze hoge en sterke dosis niet aan. De specialisten raken ervan in de war en snappen niet wat er mis gaat, zodat zij nog meer medicijnen gaan geven voor rust, slapen en andere aanvallen die dan ontstaan door de bijwerkingen van de medicatie. PREVENTIEF Het is beter preventief te leven en een ander levensritme op te bouwen, vanuit een natuurlijke rust en alternatieve medicatie, zoals kruiden en homeopathische middelen. Via een zachte aanpak. Preventief alles opvangen en deze onrust tot rust brengen. Slaap is heel belangrijk in het herstel. De meest simpele manier werkt voor hen. Hoe meer er gesleuteld wordt, hoe erger de klachten kunnen worden. Het is beter om vanuit positiviteit hun klacht te benaderen en zo hun trauma op te lossen. Een behandeling mag gewoon veel milder ingezet worden dan normaal gedaan wordt. Laat hen weer goed luisteren naar hun eigen innerlijke stem en lichaam. Luister goed naar hen en geef hen de ruimte. Dan kan het aqua kind veel omzetten in een korte tijd. Vaak veel sneller dan de gemiddelde mens. Terug naar hun gevoel is het beste medicijn dmv liefde en begrip.

© Arthura ​